دورکاری یعنی:
- تبدیل خانه به دفتر کار.
- موسیقی با صدای بلند.
- چهارزانو روی صندلی نشستن یا لم دادن روی مبل و گذاشتن لپتاپ روی پا.
- سر زدن به غذای روی اجاق در حین انجام دادن کارها و رسیدن به فایلهای شغلی.
- رفتن به اتاق بچه و سر زدن به او در حین انجام وظایف شغلی.
- یا تنهایی، سکوت و دور بودن از دیگران... از این وضعیت که خسته نمیشید؟
- اولین و مهمترین کار: مشخص کردن ساعت شروع و پایان کار.
- بهترین تصمیم: برنامهریزی ساعت به ساعت کار در خانه.
- برای کار در خانه یک جای ثابتی مشخص کنید.
- ببینید با چه شرایط و حالتی راحتترید و از لحاظ روانی در موقعیت کار کردن قرار میگیرید. پوشیدن لباس بیرون؟ آرایش کردن؟ استفاده از همان لیوان چای محل کارتان؟ .... همان را برای شروع کار در خانه انجام بدهید.
- با توجه به وضعیت خودتان در بازههای مشخصی از پای کار بلند شده و راه برید یا چند نرمش کوتاه انجام بدید یا حتی روی مبل لم بدید و از امکانات کار در خانه بهره ببرید.
- اگر تنها زندگی نمیکنید، جدی بودن کار در خانه رو به خانواده گوشزد و یادآوری کنید.
- اگر در ساعات کاری براتون اتفاق یا کارراز پیش تعیین نشدهای رخ داد؛ حتما همکارانتون رو در جریان بذارید.
- در صورت نیاز در موقعیت دورکاری هم باید مرخصی ساعتی یا روزانه مورد نیازتون رو ثبت کنید.
- دورکاری فکر نکنید قرار نیست کار کنید یا کمتر کار کنید.
- اگر آدم متعهد به کاری باشید، براتون خبر خوبی ندارم. دورکاری یعنی کار بیشتر چون مدام نگران انجام دادن کارهایید.
- در دورکاری مجبورید بیشتر موبایل دست بگیرید و بیشتر از قبل آنلاین باشید یا تلفنی حرف بزنید.
- در دورکاری همیشه یک چشم شما به ایمیل و گروههای کاریه و باید در حالی که نیستید، در دسترس باشید. این سختتر از پشت میز اداره و شرکت نشستن است.