امروزه صنعت عظیمی فرآوری گوجه فرنگی را برعهده دارد و آن را به صورت خشک شده، پوستکنده، پوره، رُب، انواع سس از جمله سس کچاپ، پودر و آبمیوه در اختیار مصرفکنندگان قرار میدهند. سسها یکی از اجزای کامل کننده انواع غذاهای حاضری و سالادها به شمار میروند و معمولاٌ در فهرست خرید خانوار قرار می گیرند. از انواع سسها میتوان به سس مایونز، کچاب، خردل، سویا و... اشاره کرد.
انواع و اقسام سسهای خوراکی بيش از 10 سال است که در سبد خريد خانوادههای ايراني جا باز كرده است و ديگر مثل گذشته به چشم يک خوراکيِ تزئيني و غيرضروری به آن نگاه نميشود؛ تا جاييکه مصرف بعضي از غذاها، مشروط به داشتن سس يا سسهای مخصوص آن غذاست.
کچاپ با نام های مختلفی چون سس گوجهفرنگی و سس قرمز شناخته میشود. حدود 77% از جامعه شهرنشین ایران محتمل است که از کچاپ استفاده کنند؛ از این مقدار حدود 27% پر مصرف و حدود 44% مصرف متوسط و 29% کم مصرف هستند.
کچاپ دارای انواع متنوعی است که از این بین با توجه به اظهارات مصرفکنندگان کچاپ ساده بیشترین مقدار مصرف را به خود اختصاص داده است.
میزان مصرف کچاپ با طبقه اجتماعی ارتباط مستقیم دارد. هرچقدر طبقه اجتماعی افراد بالا میرود، میزان احتمال مصرف آن نیز افزایش مییابد. برندهای مختلف گروه مخاطبان خاصی دارند. برای مثال بیشترین مخاطبان برندهای کاله و مهرام افراد در طبقه اجتماعی AB جامعه هستند.
کارخانههاي صنايعغذايي کشور در اين سالها، انواع سسها را توليد و در بازار پخش کرده و اين محصول غذايي را در آشپزخانههای بسياری از خانوادههای ايرانی وارد كردهاند. استقبال مردم از اين محصولات، نشاندهنده آن است که توليدکنندگان از تركيب (ادغام) ذائقه ايراني با يک فرمول خارجي، محصولي باب ميل مردم توليد میکنند. اولین کارخانه سس در ایران در سال 1351 تاسیس شد. طی گذشت سالها هر روز به تعداد کارخانهها و برندهای سس ایرانی افزوده شد و برندهای معتبری مثل یک و یک، مهرام، بهروز، تبرک، اروم آدا، دلپذیر، دلوسه، کاله، سحر، کامبیز، مهرام، مجید، نارنی، پیچک و ... به بازار سسهای خوش طعم اضافه شدند.
