کومال احمد، دانشجوی ارشد سلامت بینالملل و توسعۀ جهانی دانشگاه کالیفرنیا برکلی، روزی متوجه شد که در سالن غذاخوری دانشگاه مقدار زیادی از غذاهای باقیماندۀ دانشجویان دور ریخته میشود؛ در حالیکه افراد بیخانمان باید برای هر وعدۀ غذایی خود تقلا کنند.
[box type="success" align="aligncenter" ]«گرسنگی، من اسمش را میگذارم احمقانهترین مشکل دنیای امروز؛ چون با این همه استعداد و نوآوری و این همه فراوانی در دنیا، اصلاً نباید چنین چیزی وجود داشته باشد.»[/box]کومال با خودش فکر کرد که اگر صنعت، علم روز و تمام نبوغش را به خدمت بگیرد، هدر رفتن غذا و اسراف میتواند به کلی ریشهکن شود. سال 2012، کومال Copia را برای آزمودن تئوریهایش راهاندازی کرد.
مشکل اصلی چیست؟
بر اساس آمار سازمان کشاورزی آمریکا، سالانه تقریباً 30 تا 40 درصد از غذای در دسترس در آمریکا به زباله تبدیل میشود. بخش قابل توجهی از این مقدار از مغازههای خواروبار فروشی میآید و البته رستورانها و شرکتهای خدمات غذایی هم سهم بسیار زیادی در این دورریز دارند. در مقابل، اهدای غذای باقیمانده نیز کار چندان آسانی نیست چون بسیاری از شرکتهای خیریه برای دریافت غذا قوانین خاص و ویژهای دارند.
از کجا به ذهنش رسید؟
کومال احمد، ابتدا طرحی ریخت تا دانشگاه برکلی از نظر جلوگیری از اسراف و دورریز غذا در رتبۀ اول قرار گیرد. سپس به راه حلی فکر کرد که بتواند موسسههای خیریه با ویژگیهای متفاوت را به خیران متفاوت وصل کند. استارتاپهای شکل گرفته در خلیج سانفرانسیسکو از الگوریتمی ثابت برای توزیع و ارسال غذا پیروی میکردند و کومال با خود فکر کرد چرا از این روش برای توزیع دوبارۀ غذا استفاده نکند؟
سازوکار طرح
بعد از فارغالتصیلی، کومال مهندسان نرمافزاری را استخدام کرد تا با ایجاد یک اپلیکیشن بینقص و یکپارچه، سازمانهای تامین مواد غذایی را با کسب و کارهای محلی که مواد غذایی مازاد دارند، شامل رستورانهای زنجیرهای و نهادهای ورزشی یا کافه تریاهای دفاتر کاری و مراکز تهیه غذا هماهنگ کند. به محض اینکه هماهنگی و ارتباط برقرار شد، این اپلیکیشن یکی از رانندههای کوپیا (برخی از این رانندگان خود نیز در گذشته بیخانمان بودهاند) را میفرستد تا از شرکت یا کسب و کاری که اعلام کرده غذای مازاد دارد غذا را تحویل بگیرد و به ایستگاه بعدی برساند.
اخیراً کوپیا برای کاهش مالیات، هزینهای را از افرادی که غذا اهدا میکنند دریافت میکند و در عوض، به اهداکنندگان آمار دقیقی از میزان غذای مازادشان ارائه میدهد تا در آینده آن مادۀ غذایی را دوباره سفارش ندهند.
نتیجه
در چهار سال گذشته، کومال با تیم 8 نفرۀ تمام وقت و 200 نفر رانندۀ پارهوقت توانسته از هدر رفتن نزدیک به 380000 کیلوگرم غذا از 150 مشتری در شهر کالیفرینا جلوگیری کند؛ غذایی که به دست 700000 نفر رسیده است.
کوپیا نمونۀ خوب ترکیب اعتقادات و تئوریهای بشردوستانه با علم روز و کارآفرینی است. کومال حالا به گسترش شرکتاش در تمام شهرهای آمریکا فکر میکند و همچنین بسط ایدۀ کوپیا به باقی مواد مورد نیاز مثل دارو، کتاب و لباس.
[box type="success" align="aligncenter" ]«چیزی که در مورد الگوی کارمان دوست دارم این است که وقتی ما میبریم هیچکس نمیبازد.»[/box]
[divider]
این مقاله ترجمهایست از سایت fastcoexist